Het prototype is gebouwd met behulp van een laptop en Processing 4, waarin ik een generatieve art code heb geschreven die het gedrag van schimmel nabootst. Door middel van projection mapping en een projector wordt er een virtuele realiteit boven op de werkelijke realiteit getekend waardoor zo men de illusie krijgt dat ze echt als een bioloog in het lab onderzoek aan het doen zijn naar het gedrag van al deze microben. De reden voor het gebruik van deze hardware en software is omdat ik hier al een beetje bekend mee was en ik wilde graag mijn techniek en kennis erover uitbreiden.

Brainstormen

Ik had al snel besloten om te gaan werken met projection mapping, dus besloot ik snel daar ondeerzoek naar te doen en kijken wat er mogelijk is. Ik kwam deze ontwerpstudio tegen op internet, wat me erg inspireerde en toen besloot ik vanuit dit idee te brainstormen. Eerst vertaalde ik dit concept naar een balletje die je ergens op iets legt. Dit leek me nog niet erg creatief dus mijn volgend concept gebruikte sliders in een cirkel waarbij de positie van elke slider een hoek is van een pentagon, dus je kon hem irl aanpassen.

Toen herrinerde ik me het concept van generative art waar ik een tijd geleden ook over mee aan het werk was. Het idee om iets te laten groeien vond ik erg interessant, toen dacht ik na over het groeien van schimmel, en hoe ik dat kan simuleren. Ik ben gaan itereren vanuit dit concept.

Generatieve code in processing itereren

Omdat ik nog weinig ervaring heb met code schrijven voor iets wat uit zichzelf iets tekent. Besloot ik stap voor stap iteratief te werken, dus eerst begon ik met het tekenen van een lijn. Daarna zal er een nieuwe lijn worden getekent vanuit het eindpunt van de vorige lijn. Generatieve kunst gebruikt algoritmes and randomness om elke keer iets unieks te creeëren, dus de richting waar de lijnen op gaan gerandomized.
Zodra dit werkte, wilde ik gedrag coderen dat geen lijn kan kruisen, en dat er splitsingen kwamen in de lijnen. Uiteindelijk werkte dit niet en ben ik gestopt met dit pad op gaan, in plaats daarvan ging ik aan de slag met ervoor zorgen dat er vanuit 1 punt, meerdere lijnen elke kant op zou gaan, door middel van een class. Toen voegde ik shifting kleur toe waardoor het leek alsof de schimmel ook beïnvloed werd door de tijd van de dag.
Als laatste voegde ik nog variabeles toe om de hue, lengte, spread en aantal startpunten aan te passen.

Implementatie projectie en eerste test

Voor de projection mapping besloot ik eerst een mechanisme te maken waardoor je de startlocatie van de schimmel kon bepalen met de muis, alleen werkte erg matig en de schimmel zou alsnog "gewarped" worden door de manier waarop een projector werkt. 

Uiteindelijk vond ik een simpele projection mapping library voor Processing genaamd Keystone. Deze voegde ik toe, met veel moeite om het werkend te maken, waardoor ik heel gemakkelijk kon mappen op mijn stukken hout.

Implementatie Arduino en tweede test

Ik wilde het ontwerp graag interactief en speels maken. Dus in plaats van in Processing de variabeles aan te passen, heb ik gebruik gemaakt van een arduino, sliders en knoppen, en de serial communicatie van de USB-standaard. Met deze input device kan de speler echt spelen met de schimmel, zie je de hele computer niet meer die al het werk doet, en voelt de installatie echt als een mixed reality setup.

Na de eerste test zag ik dat het zwarte hout erg slecht de schimmel liet zien, dus ik besloot dit snel te spuiten om het wit te maken, want wit reflecteert licht veel beter. Daarnaast wilde ik dat men meer kon spelen met de kleur van de schimmel, alleen spelers gingen er zo mee spelen dat het meer op een coole regenboog ging lijken. Dus besloot ik in de code zo aan te passen, dat de veranderingen die je doet pas de schimmel verandert wanneer je de simulatie opnieuw opstart.

Reflectie

Achteraf ben ik zeer tevreden met hoe ik deze module heb aangepakt, omdat de manier van stapje voor stapje de prototype bouwen en verbeteren werkte zeer goed. Als een richting niet zou werken, kon ik altijd terugvallen en een andere oplossing proberen. Hierdoor voelde het altijd alsof ik iets had waarmee ik kon testen en wat ik kon laten zien.

Ik was nog niet helemaal tevreden over de tweede test en eindpresentatie, omdat de kleuren niet heel fel waren van de projector, en er ontstonden schaduwen omdat de projector niet hoog genoeg was geplaatst. Voor waar dit project nog heen kan: ik denk dat het een heel interessant, leuk en leerzame installatie kan zijn in een museum als Nemo, waar mensen nog meer kunnen spelen en leren over schimmels. Waarbij je variabeles toevoegt als type schimmel, temperatuur, luchtvochtigheid.